Zack Snyders Justice League, de recensie: een ander epos
Die van Zack Snyder's Justice League is een ongelooflijke reis geweest die bijna vier jaar heeft geduurd . Toen Zack Snyder in 2017 de richting van de DCEU-cross-over verliet, leverde Warner Bros. de postproductie en aanvullende opnames van de cinecomic in mano a Joss Whedon, waarbij de essentie, stijl en inhoud van het project in het hart werden gewijzigd. Puur filmisch gezien werd de film niet als een succes geprezen, maar hij werd niet helemaal neergeslagen door critici , vooral onder de indruk van de eerste ontmoeting op het grote scherm van de belangrijkste DC-superhelden, die ook naar Flash, Cyborg en Aquaman keken. Het waren vooral de fans die klaagden over een diepgaand gebrek aan smaak, een duidelijke herwerking van het originele materiaal, een bijna radicale verandering van toon en een gewoonweg slechte duur , nog geen twee uur om in live-action te introduceren wat zou moeten hebben was de League of Justice, de directe labelrivaal van de Marvel Avengers.
De cross-over was dan ook niet erg populair, DC Films veranderde de plannen voor de filmische toekomst volledig , herstructureerde het topmanagement van het bedrijf vanwege de commerciële flop en de Justice League wilde er enige tijd niet meer over praten. Verschillende toespraken voor fans, die volgden via social Snyder, herstelde van de rouw om zijn dochter Autumn en gretig om zijn visie voor het project te delen, begonnen Warner Bros.-managers te schreeuwen om wat ze Snyder's Cut noemden te publiceren , waardoor ze de hashtag maakten ga viraal #ReleasetheSnyderCut .
Gedreven door deze steun van fans, gestimuleerd in de ziel, nam de auteur de zaak ter harte en pleitte hij er op eigen initiatief voor met de voortdurende publicatie van niet-gepubliceerd materiaal, ter ondersteuning van 'het bestaan van een regisseur van de film' en het 'totale verschil uit de filmversie " . Belangrijke aantekeningen en direct geïnteresseerde acteurs kwamen aan het eten Ben Affleck Jason Momoa ze steunden de regisseur op een belangrijke manier door de hashtag verschillende keren opnieuw te delen op sociale netwerken. Uiteindelijk, ook dankzij de lancering van HBO Max, toegeven aan wat het echt een virtuele beweging was geworden voor de publicatie van Snyder's Cutgaf Warner Bros. afgelopen mei 2020 groen licht voor het project, waardoor Snyder zijn montage kon voltooien met de mogelijkheid om nieuwe en nooit opgenomen scènes toe te voegen dankzij een extra budget van 70 miljoen dollar. Bijna vier jaar na de rampzalige impact van de DC-crossover, is de Justice League van la Zack Snyder eindelijk hier om ons iets te vertellen: dat de visie van de auteur heilig is .
Laten we na de nodige productie-excursie ingaan op de details van dit unieke en ook zeldzame product , aangezien het niet elke dag is dat een regisseur die uit een studio wordt ontslagen, de mogelijkheid heeft om een van zijn titels te herwerken die niet langer van hem zijn. Als een langverwachte gebeurtenis, zullen we niets te gedetailleerd onthullen over de vele aanvullende sequenties van de film, waardoor je meteen een essentiële richtlijn krijgt: de Zack Sndyer's Justice League is een veel completere, coherentere, epische en spectaculaire titel van de filmversie. aangevuld door Joss Whedon, bewijst hij als de auteur van Avengersen de oude Warner-productie heeft in feite zonder geweten, smaak of vooruitziendheid een product in alle opzichten herwerkt naar de zoon van de inspiratie van de oorspronkelijke regisseur. De filmversie van de Justice League verschijnt ook als een soort poging tot damnatio memoriae van de stijl van Snyder , destijds beschouwd als een essentieel probleem van het lage succes van DC Films-producties, omdat hij in wezen onder zijn directe curatorschap stond en die van Geoff Johns .
Van begin tot eind merk je echter meteen hoe Snyder's Justice League één was met de eerdere DC-films die hij regisseerde, zozeer zelfs dat de focus op de dood van Superman essentieel is, te beginnen met de buitengewone openingstitels - die het einde van de Man of Steel laten zien en tegelijkertijd het ontwaken van de Mother Boxes.
Alleen al de openingsscène geeft de film een pathos en een episch gevoel dat totaal anders is dan de niet-bestaande die zijn herwerkt door Whedon, en Snyder's aanraking is sterk , de wil om een verhaal te bouwen dat logischerwijs zou voortzetten wat begon met Batman v Superman, op een gelaagde manier. , gewijd aan de personages en hun ontmoeting , aan het concept van positieve unie, voor een goed doel, versus dat van negatieve unie, belichaamd door het kwaadaardige plan van Steppenwolf, dat uiteindelijk betekenis en waarachtigheid vindt .
De film krijgt de kenmerken van een weloverwogen pad in plaats van te verschijnen als een collage van willekeurige of bijna willekeurige sequenties, en dit niet alleen dankzij de montage schaamteloos en vrolijk Snyderian (van de bekende ritmes, met zijn overdreven slow motion , zijn prachtige shots) maar ook aan de onderverdeling in hoofdstukken, die een precieze en essentiële constructie geven aan de vorming van de Justice League en een ander karakter geven aan de psychologisch-emotionele sector van de protagonisten. Het is ook duidelijk dat het eigenlijk de hand van Whedon was die Batman meer hoofdrolspeler maakte dan anderen, zelfs nog ironischer.
Hier, onder de lens van Snyder, blijft het donkerder, norser , met als enige grappen die niet misstaan in de bioscoop (denk bijvoorbeeld aan die na het gevecht met Superman).
De toon is zoals het hoort: anders dan een Marvel-product , soberder en zwaarder, passend bij de cinematografische bedoelingen van de regisseur, die nooit een visie heeft verborgen van superhelden die veel dichter bij Alan Moore's Watchmen staan dan bij een Iron Man of een Spider- Mens. Zo zet Zack Snyder in zes hoofdstukken + één zijn Justice League weer op de been, herpositioneert de draden van het verhaal en herziet de visuele impact van het product, dat gelukkig terugkeert naar de oorspronkelijke criteria met een foto die meer af en toe is. lijn met de bekende aanraking. van de regisseur (de derde en laatste akte is degene die het meeste wint), ziet de aanwezigheid van meer gewelddadige en dynamische actiescènes, een mooi ogende Steppenwolf en de toevoeging van een paar stukken van de puursteschuldig genoegen e fan service door de auteur.
Het schijnt, maar niet alles is van goud ...
Na een operatie waarvan we kunnen zeggen dat het echt de moeite waard is om te bestaan , al was het maar om een recent niet zo briljant filmisch verleden voor DC Films te vergeten, is Zack Snyder's Justice League niet vrij van structurele problemen , van richting en ook van reikwijdte . De vier uur durende duur wordt volledig gerechtvaardigd door de noodzaak om de zes hoofdrolspelers en de slechterik te introduceren, maar het valt niet te ontkennen en Snyder slaagt er niet in om een perfecte of optimale balans tussen de partijen te bereiken , en dit ook in termen van actie.
Dit zijn weloverwogen keuzes stroomopwaarts, ja, maar niet altijd is de focus - bijvoorbeeld - op Flash beter dan een Whedon-toevoeging (zoals de Batman-scène aan het begin). Een uitbreiding van de met name beredeneerde duur is vrij duidelijk bij het vinden van de juiste schermtijd voor elk personage , en in die zin zijn zij de winnaars, vooral Cyborg (die een scène heeft als ' mentaal paleis ' van Sherlock, echt niet slecht) en Aquaman, wiens achtergrond goed werd uitgelegd vóór de diepgaande studie die vervolgens plaatsvond in de stand-alone film van James Wan.
Di Flash verandert vooral de impact en speelt een essentiële rol in het derde bedrijf (via de Russische familie in gevaar!), Maar het blijft de scène van de redding van Iris West fascineren , ook al is het echt een doel op zich en ingevoegd het project kijkt duidelijk naar de aangekondigde solofilm op Scarlet Bolt DC .
Slechte kant, Darkseid is aanwezig zoals beloofd, maar maak je niet al te veel illusies : de slechterik van het verhaal, opgevat als de eerste act van een mogelijke trilogie en dus gebleven, is Steppenwolf, zelfs als de buitensporige macht van de Tiran van Apokolips en begrippen worden dierbaar geïntroduceerd bij het personage gemaakt door Jack Kirby, bekend en geliefd bij stripfans. De scène van de aanval in het verleden, die zich afspeelt tijdens de laatste alliantie voor de redding van de aarde, is iets echt spectaculairs vergeleken met de theatrale versie van de cross-over . Zelfs in dit geval wordt het helaas gewaarschuwd, hoewel een verlaging evenredig is aan de noodzaak om door te gaan in de toekomstde verdieping van de vijand, dezelfde die waarschijnlijk nooit zal gebeuren en die, in context, een niet onbelangrijk probleem creëert voor tevredenheid na het bekijken. Wat betreft de Joker, Deathstroke en de andere langverwachte toevoegingen, we zullen nergens op reageren om je de smaak van verrassing te geven, maar we kunnen je dit vertellen: als die er niet waren geweest, zou het geen probleem zijn geweest .
Hoewel hij lijdt aan enkele problemen die al zijn geërfd van de vorige versie, is Zack Snyder's Justice League een compendium van epos en heldendom, de zoon van de auteur , met een levendige en kristalheldere visie, met een meer solide en compacte inhoud.
Het is een van die gebeurtenissen om met nieuwsgierigheid naar te kijken, om over te praten, om zonder trots op te treden en te proberen in alle eerlijkheid te redeneren . Want ja, ondanks dat het ‘hetzelfde’ is, is het in werkelijkheid iets totaal, drastisch, wezenlijk anders dan de film drieënhalf jaar geleden: een diepgaande titel om (her) ontdekt te worden en om in terug te duiken met een andere mentale openheid, de helaas intrinsieke gebreken aanvaarden, dan de nieuwe die voortkomen uit de operatie, maar toch proberen te genieten van al het goede dat er is .
https://teacher.desmos.com/activitybuilder/teacherguide/6051fcf8dbafbd0d06dfecc2
https://teacher.desmos.com/activitybuilder/teacherguide/6051d940938bf20b8ec0e851
https://teacher.desmos.com/activitybuilder/teacherguide/6051d3127845bb0bc58b3ec2
https://teacher.desmos.com/activitybuilder/teacherguide/6051d5dcb92a090b7fda4078